تاریخ: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۶
نقل از کتاب بهارستان «دریچه‌ای به قالی ایران » تألیف غلامعلی ملول
فرش شماره 7 :
تاریخ بافت - 1542 میلادی ( سنه 949 ﻫ . ق. )
ابعاد - 570 × 365 سانتیمتر
محل نگهداری - موزۀ پلدی پتزولی میلان
( Museo Poldi Pezzoli, Milan )
طرح – لچک ترنج شکارگاه
بعضی از قسمت‌های سفید رنگ در متن فرش از نخ پنبه‌ای بافته شده‌اند .
کتیبه‌ای به این شرح در فرش وجود دارد :
شد از سعی غیاث الدین جامی
بدین خوبی تمام این کار نامی سنه 949
تاریخ نوشته شده در کتیبۀ مزبور را پروفسور پوپ ۹۲۹ ه.ق. و عده ای دیگر از محققان ۹۴۹ ﻫ.ق. تشخیص داده اند. در هر حال ، به دلیل وجود تاریخ بافت در این کتیبه ، این فرش از مهم ترین اسناد مربوط به تاریخ فرش بافی در دورۀ صفوی است.
بر اساس مطالب ذکر شده در کاتولوگ موزۀ پلدی پتزولی میلان (سال 1924 ، شمارۀ 154 ، صفحۀ 25) ، این فرش به شکل شش پاره فرش تا سال 1870 در مالکیت کلیسای کاتولیک در کاخ کوئی رینال ( Quirinale ) بوده است .
تکه های مزبور را شخصی به نام کاستلانی ( Castellani ) که بافندۀ گلیم بوده ، مجدداً به هم متصل و فرش را یک پارچه کرده است.
پس از تعمیر و بازسازی، فرش به ویارئال در مونزا (Villa Reale; Monza) منتقل شد و سپس در سال 1923 به مالکیت موزۀ پلدی پتزولی درآمد . طرح این فرش تلفیقی از طرح‌های شکسته و منحنی است .
قالی صفویه – 1542 میلادی ( سنه 949 ﻫ. ق)
بخشی از قالی صفویه – 1542 میلادی ( سنه 949 ﻫ. ق)